Höst i Uppsala. Usch, det blåser!

Hej! Het is alweer even geleden maar de Zweedse tijd gaat hier nogal snel voorbij. Te snel soms.

Ik ben ondertussen alweer een jaartje ouder en de herfst is hier volop aangebroken. Het waait hier veel te hard, de nachten naderen het vriespunt maar de dagen zijn hier überzonnig en alle Zweedse bomen zijn in paprikamixtinten gekleurd. In september heb ik best veel bezoek gehad (waarvoor dank)! Met mijn ouders ben ik Västerås en een nationaal park gaan bezoeken (waar ik de naam kwijt van ben..)

Mijn aantal lessen zijn verdrievoudigd, wat dus inhoudt dat october alles behalve tof wordt, schoolgewijs bekeken. Mijn proffen zijn hier stuk voor stuk raar. De ene met botox en feministische trekken, de ander geeft les op z’n sokken. Op z’n vuile sokken. Ik heb gemerkt dat hij van absolute stilte houdt, aangezien hij LaTourette-gewijs ‘shut up’ schreeuwt bij het minste gefluister. Dat verklaart waarschijnlijk zijn ik-geef-les-op-mijn-sokken-gedrag. Daarbuiten is hij best een slimme kerel.

Enkele weken geleden ben ik naar Åland geweest, een Fins eiland waar eigenlijk niets te zien valt. De ferrytrip was dolle pret, vooral het all-you-can-eat-buffet. ’s Avonds was het cultuurnacht in Uppsala met gratis optredens, kortfilm-entertainment en veel, veel volk op straat.

Het zijn hier verkiezingen geweest en ik ben eigenlijk helemaal niet op de hoogte van hoe het hier nu zit, maar mijn leerkracht zei dat de Nazi’s hun intrede gemaakt hebben. Op het Stora Torget ( = groot plein, maar in Uppsala helemaal niet zo groot) stonden dan ook bijna de hele maand huisjes waar je info kon verkrijgen over alle partijen. Er werden zelfs winkelstraten afgezet opdat partijen redevoeringen konden houden. Zo sprak ik op een zonnige voormiddag af met mijn Antwerpse kotgenoten op het Stora Torget en stond daar toch wel één of andere rechtse partij haar redevoering te houden zeker? Alles leek oké, totdat de politie enkele meters verderop één of andere linkse partij moest tegenhouden. Die hadden niks beters gevonden dan met vuvuzela’s iedereen doof te krijgen. Ge-wel-dig.

Het heeft hier nu al 10 dagen niet meer geregend en dat mag toch wel een mirakel genoemd worden. Het is aangenaam om in de zon te zitten, hoewel fietsen toch moeilijk wordt met al dat gewaai.

Ik heb in Stockholm ook nog een concert meegepikt van The Whitest Boy Alive. Fijne fijne dansavond! Verder ga ik nog altijd met veel plezier naar de nations om fika te houden en mijn dansmoves up to date te houden. Zo had ik onlangs een 'gasque', iets wat te vergelijken is met een chique diner waarbij eerst een plechtige ceremonie met orkest wordt gehouden, en waarbij je tijdens het diner zeker 20 liedjes zingt en zeker 20 keer moet drinken. Fun gegarandeerd! In Flogsta, waar ik woon, is het elke avond feest. Zo’n feest eindigt soms met het naar beneden gooien ( van op het dak, jawel) van random stuff. Kasten, tv’s, stoelen,… liggen dan in 100 stukken tussen de herfstbladeren. Rare Zweedse traditie. Aan de andere kant weten die Zweden hoe te sorteren! Voor elke plastic fles krijg je statiegeld dus zulke rommel vind je nergens..

Oja, nog een fijn weetje: als ik op zondag wakker word (en ik herhaal: elke zondag), heeft de kerk voor mij ( & iedereen die wil) pannenkoeken gebakken! En het begint stilaan te lukken om in het Zweeds pannenkoeken (& zovele andere dingen) te bestellen. Flogsta is waar God mij hebben wil.

Ziezo, tijd voor mijn schoonheidsslaapje.

Liefs, Hannelore